Kategoria odium

Wszystko tętniło życiem w tym domu i poza nim, kiedy byliśmy razem, choć największą w tym zasługę miała moja mama, która krzątała się z kąta w kąt i czyniła ten wielki budynek tak przytulnym, że aż z duszą. – Dlaczego…

Nogi nasze zwisają w powietrzu. To nie jest duże urwisko, moglibyśmy z niego zeskoczyć i nie umrzeć. Skoro jednak ciało moje nie czuje jeszcze ziemi, a wzrok mój jej nie dostrzega – nie istnieje. Siedzimy na skraju wszystkiego i nie…

Miałem wrażenie, że mój tata dawał przykład wszystkim innym ojcom żyjącym na świecie. I był bezwzględnie dobry. Dobroć jest niekonkretna, ale w moich myślach zawsze właśnie to słowo oddawało to, jaki był. Już samo to, że był. Cierpliwy, wyrozumiały, nigdy…

– Śpisz? – pytam cicho, pochylając się nad nim. Nathan nie reaguje, więc odchodzę i zasłaniam okna, bo wdzierający się przez nie strumień wschodzącego słońca pada bezpośrednio na jego twarz. Wiem, że mu to nie przeszkadza, w swoim mieszkaniu rzadko zaciąga rolety,…

Nie wychodziliśmy najlepiej na zdjęciach, bo mój tata nie wyglądał młodo i zniewalająco, a ja, bez zajmowania się czymkolwiek, nie potrafiłem usiedzieć w miejscu na dłużej niż parę chwil. Tylko dla uroczego uśmiechu mamy trzymaliśmy je oprawione w ramkach. Ja…

Ptak uderzający w okno dodaje mi skrzydeł. Podnoszę się dopiero, gdy widzę, jak spada. Siadam na łóżku i przeczesuję ręką przepocone włosy. Czuję, że mam w sobie jeszcze mniej siły, niż kiedy kładłem się do snu. Pukanie do drzwi nie…

Dom, w którym mieszkałem przez pierwsze kilkanaście lat życia, położony był na równoleżniku, dzielącym go na dwa skrajne bieguny. W zależności od tego, po której jego stronie się znajdowałem, doświadczałem zupełnie odmiennych od siebie emocji. Niedługo zajęło mi pojęcie, jak…

Każdemu kto chciałby krzyczeć, a słowa więzną mu w gardle. 14 marca 2023 roku