Kategoria odium

Grześ

Większość osób gra właśnie w pokera. Tomek i Nathan zmuszeni są wciąż przypominać pozostałym, który układ kart jest silniejszy, mimo że na środku stołu leży rozrysowana przez nich na kartce ściąga. Ojciec Tomka nauczył ich grać, gdy byli jeszcze dzieciakami.…

Grześ 2008

Byli dla siebie stworzeni – oboje stanowili wystarczający dowód na istnienie przeznaczenia – dlatego tata bez niej nie istniał. Nie uśmiechał się i miał puste oczy – kolejny człowiek z mojego otoczenia, który stracił duszę. Przechodziłem obok niego i widziałem,…

Nathaniel

Mieszkanie się kurczy. Przez moment wydawało mi się, że dzieje się to wyłącznie w moim umyśle, ale teraz widzę to już wyraźnie mimo łez, które tworzą mi mgłę przed oczami. Może nie chcą, bym na to patrzył. Ściany zwężają się…

Nathaniel 2007

Byłem pewien, że igły w mojej klatce piersiowej były już zbyt głęboko, by je czuć. By jakiekolwiek większe emocje. Miały się już tylko nieznacznie poruszać od czasu do czasu, przypominając, że wciąż są we mnie, i nic więcej. Stabilność. Wydzieloną…

Grześ

Zasłaniam swoje ciało jedynie czarną peleryną, która opada mi na nie z lewego ramienia. Przewiązano mi ją na szyi bardzo cienkim sznurkiem. Natalia stoi przy mnie, mając na sobie podobne okrycie w kontrastowym kolorze. Spoglądamy to na siebie, to wprost…

Grześ 2007

Wiedziałem, że emocje są w porządku – każde – ale myślałem, że byłoby o wiele lepiej, gdyby nie paraliżowały tak ludzi – gdyby tata był wciąż w stanie chodzić, a nie sunąć jedynie stopami z żalu; gdyby oczy Nathana wyrażały…

Nathaniel

Nikt mnie nie widzi. Może to kwestia wysokiego piętra. Przekonania, że to wcale nie szyba, a lustro weneckie dzieli mnie od reszty świata. Czymże ona jest w ogóle? Reszta świata. Mrugam raz po raz i widzę ją, ale mnie nie…

Nathaniel 2007

Człowiek za ladą podawał nam klucz, a gdy to robił, ja wpatrywałem się w twarz jego ze spokojem. Już nawet nie unosząc brwi – już mnie to nie dziwiło. Przestało obchodzić mnie, czy domyśla się, z jakiego powodu tam jesteśmy.…

Grześ

Kiedy poznaliśmy Miriam chodziła do szkoły podstawowej. Nie potrafiła jeszcze dobrze tabliczki mnożenia, ale już od paru lat uczestniczyła w zajęciach tanecznych. Rodzice Miriam, Natalii i Leona bardzo dbali o to, żeby ich dzieci mogły spełniać się przez zajęcia dodatkowe.…

Grześ 2007

Stopniowo przechodziłem przez wszystkie stany, po kolei, cierpliwie. Na początku potrzebowałem świateł w całym domu, od wieczora do rana, dłużej, gdy spadł śnieg, potem światła tylko u mnie w pokoju – dzięki czemu tata mniej się denerwował podczas otwierania rachunków.…