Kategoria poezja

Raj został stworzony na ziemi
i w nim mnie połóżcie po śmierci
jeśli mam spocząć w pokoju

Kamieniem, który spadł z serca rzuca we wszystkie strony,
twarz jego uderza o mur.

Choćbyś był obecny w głowach wszystkich tych osób,
wciąż najlepiej wyglądasz w mojej.

Krzyczeć nie ma do kogo
ani nawet specjalnej ochoty
sam sobie wytłumaczyć nie jest w stanie, dlaczego

Perfekcja wciąż mi ucieka.
Czy ktoś mógłby ją zatrzymać?

Stoi teraz pewnie z tornistrem na plecach,
a będzie niedługo przedmiotem sądów,
czy mu się należy dostęp do wody
i czy wystarczająco jest ludzkie, by zasłużyć na człowieczeństwo.

Mówi o sobie, że jest optymistą,
ale nawet on czasem musi przypominać sobie, że nie

Patrzę, jak cierpisz z miłości
i tłumaczę, że nie odchodzę,
że wciąż będę blisko.
Może tylko nie tak jakbyś tego chciał,
może po prostu nie będziemy dzielić serca.

Boli mnie Twój upadek,
ale już Cię nie mogę dotykać,
ukrywać się dłużej w Twoich ramionach.

Rzuciłeś się w jego ramiona,
jak gdyby był najsilniejszym człowiekiem na Ziemi.
Już zapomniałeś, że stoi na krawędzi,
że jego zmysł równowagi znika, gdy jesteś obok.